Jubileusz 50 lat działalności wychowawczej Zgromadzenia Sióstr św. Józefa w Częstochowie

Ocena użytkowników:  / 1
SłabyŚwietny 

Jubileusz 50 lat działalności wychowawczej Zgromadzenia sióstr św. Józefa w Częstochowie i 10 lat od utworzenia przez Zgromadzenie Zespołu Niepublicznych Placówek Oświatowych, skłania nas nie tylko do refleksji, ale i do wdzięczności Bogu za prowadzenie przez różne koleje losu. Przeżyta historia wyznaczyła wiele cenzur czasowych tych dobrych i trudnych. Jubileusz jest chwilą, która pozwala spojrzeć wstecz i ocenić przebytą drogę 50 lat. W historycznym wymiarze to czas krótki, ale w życiu społeczności Ośrodka Wychowawczego wystarczająco długi, by nie mógł ulec zapomnieniu.

Początki działalności Sióstr św. Józefa w Częstochowie to rok 1973 i odpowiedź na prośbę Zgromadzenia Sióstr Oblatek Serca Jezusa oraz Zrzeszenia Katolików Caritas na pracę w Zakładzie Wychowawczym dla Dziewcząt. Początki działalności były bardzo trudne, pod względem personalnym, wychowawczym, materialnym i lokalowym. Na przestrzeni lat sytuacja ulegała poprawie. Wytężona praca całej kadry pracowniczej, pomoc przyjaciół i ofiarodawców, a przede wszystkim ufność w nieustanną pomoc Bożą i orędownictwo Matki Bożej Jasnogórskiej zmieniało oblicze Ośrodka. W związku ze zmianami politycznymi i społecznymi w 1989 roku Zrzeszenie Katolików Caritas zostało rozwiązane. Zgromadzenie Sióstr św. Józefa formalnie stało się organem prowadzącym. Od tamtego momentu w zmienionej nazwie Specjalnego Ośrodka Wychowawczego. Priorytetem placówki jest dbałość o rozwój poznawczy i społeczny wychowanek, wspieranie kreatywności, biorąc pod uwagę potrzeby indywidualne oraz ukazywanie nadrzędnych wartości. Nawiązanie więzi współpracy z rodzicami i opiekunami. Rok jubileuszowy to szczególny moment, w którym możemy wrócić do istotnych wydarzeń. To także sposobność by podziękować wszystkim osobom tworzącym historie Ośrodka. Kluczowym momentem obchodów jubileuszowych była Msza św. odprawiona w Kaplicy Matki Bożej Jasnogórskiej w dniu 25.10. 2023roku. Obecni byli goście; s. Mateusza Ciszewska wikaria generalna, s. prowincjalna Julita Lipieta, nauczyciele, wychowawcy i uczniowie. Główny celebrans o. Jan Poteralski zwrócił uwagę na postawę wdzięczności wobec Boga i człowieka. Dając przykład matki, która oddała swemu dziecku oko i spotkała się z postawą braku wdzięczności, ale wszystko co uczyniła było wyrazem miłości.

Drugi dzień obchodów jubileuszowych to spotkanie w muzeum Monet i Medali im. Jana Pawła II. W części oficjalnej pokazano historię działalności SOW i ZNPO. Siostra dyrektor SOW Marit Kot i pani dyrektor ZNPO Grażyna Biesiekierska podziękowały za lata owocnej współpracy osobom i firmom. To możliwość aby zauważyć osobę śp. ks. Ludwika Warzyboka; katechetę i spowiednika dziewcząt poświęcającego czas i energię przez 40 lat oraz pana Fransa Deprins i środowiska skupionego wokół firmy ESCAPO z Belgii niosącego pomoc materialna od 1989 roku. Dzięki przyjaciołom z Belgii wychowanki mogły czterokrotnie podziwiać uroki tego kraju.



Drugim elementem była sztuka przygotowana przez nauczyciela p. Iwonę Migas i uczniów pod tytułem „Nasz wielki świat”. Doskonała aranżacja, gra aktorska i przekaz treści dotykający bezpośrednio losów wychowanków był dla wielu osób wstrząsem emocjonalnym. Siostra prowincjalna Julita Lipieta podziękowała wszystkim zebranym gościom; ks. Abp. Wacławowi Depo, o. Janowi Poteralskiemu, przedstawicielom władz miasta, kuratorium, dyrektorom i przedstawicielom różnych instytucji, darczyńcom, rodzicom, opiekunom i nawiązała do korzeni, z których wyrasta dobro i zło, gdzie wybór należy zawsze do nas.

W kuluarach przygotowane zostały przez pracowników SOW przekąski i mały torcikowy prezencik z duchową myślą; dar grona wychowawczego SOW. Upływające już 50 lat to, rzesze uczniów i wychowanek, pracowników, którzy tworzyli i tworzą to dzieło i budują naszą społeczność. Zachowując szacunek do poprzednich pokoleń i ich dokonań, chcemy budować u obecnych wychowanek poczucie tożsamości z miejscem zdobywania wiedzy i umiejętności społecznych. Bożej Opatrzności powierzamy prowadzone budowy dobra w ludzkich sercach.